biri bana kafamdan geçen tüm bu şeylerden korkmam gerektiğini söyledi.
dürüst olmalısın ona karşı dedi. ondan değil kendinden korkmalısın çünkü her ne kadar itiraf edemesende güldüğün, eğlendiğin o kişiye yarın mutluluk vericeksin dedi. bundan emin misin diye sormasaydı, eğer bu düşüncenin yankılanmasına sebep olmasaydı evet der geçerdim. ama o bana sen bir şey inşa ettin ve şimdi karşısına geçip onun yıkılmasını izlemek istiyosun, bundan gerçekten korkmalısın dedi.

kızmadan sinirlenmeden önce bi dönüp izle kendini ve gör ne kadar haksız olduğunu dedi birisi bana. her konuştuğum erkeği kıskanıcak mısın diye bağırmadan önce bi düşünmeliymişim..
bide o sevdiğim çok başka bi ses var ki söylemelisin ben yanlış bişey yapmıyorum demelisin kendini savunmalısın haklısın diye mırıldandı..
sanki ben j. için çok iyi görünüyo o işte dedim!
sanki ben j. i çok beğendim!
sanki ben j. "o" kişi dedim!
gibi tepkiler verdiğim bi an vardı.
evet bende bunları düşündüm ve güldüm yazarken dedi o sevdiğim ses.

bu iki konunun bi yerlerde bi bağlantısı var ama bunu ben bile bilmiyorum aslında.